« زمین بدون حجت، هرگز »
امام رضا سلام الله عليه :
إنَّ الأَرضَ لا تَخلو مِن أن يَكونَ فيها إمامٌ مِنّا؛
زمين از اين كه امامى از ما داشته باشد، خالى نمى‌‏ماند.
كمال الدين : ص ۲۲۸ ح ۲۳؛ دانشنامه امام مهدی (عج): ج 1 ص 216
 
مناسبتهاي روز:
  شهادت حضرت امام رضا عليه ­السلام (203 هـ ق) (تعطيل)

 « همچون طبیب دوّار »
امیرالمؤمنین علی سلام الله عليه :
طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَد أحكَمَ مَراهِمَهُ وأَحمى مَواسِمَهُ، يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحاجَةُ إلَيهِ ؛
در يادكرد از پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: طبيبى بود كه با طبابت خود، ميان مردم مى گرديد. مرهم‌هايش را درست و آماده كرده و ابزار داغ كردنش را تافته بود و آنها را بر هر جا ... كه نياز بود مى گذاشت.
نهج البلاغه، خطبة ۱۰۸؛ فرهنگ‌نامه بصيرت، ص 108
 
مناسبتهاي روز:
  رحلت حضرت رسول اكرم صلي­ الله عليه و آله (11 هـ ق) ـ شهادت حضرت امام حسن مجتبی عليه­ السلام (50 هـ ق)(تعطيل) ـ تشكيل شوراي عالي انقلاب فرهنگي به فرمان حضرت امام خميني (رحمةالله ­عليه)(1363هـ ش)

کلید  

رُوِیَ أنَّ زَینَ العابِدینَ علیه ‏السلام مَرَّ بِرَجُلٍ و هُوَ قاعِدٌ عَلى بابِ رَجُلٍ ، فَقالَ لَهُ : ما یَقعُدُکَ عَلى بابِ هذَا المُترَفِ الجَبّارِ؟ فَقالَ : البَلاءُ ، قالَ : قُم فَاُرشِدَکَ إلى بابٍ خَیرٍ مِن بابِهِ ، و إلى رَبٍّ خَیرٍ لَکَ مِنهُ . فَأَخَذَ بِیَدِهِ حَتَّى انتَهى بِهِ إلَى المَسجِدِ ـ مَسجِدِ رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ـ ثُمَّ قالَ :
اِستَقبِلِ القِبلَةَ و صَلِّ رَکعَتَینِ ، ثُمَّ ارفَع یَدَیکَ إلَى اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ فَأَثنِ عَلَى اللّه‏ِ ، و صَلِّ عَلى رَسولِهِ صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ، ثُمَّ ادعُ بِآخِرِ الحَشرِ ، وسِتِّ آیاتٍ مِن أوَّلِ الحَدیدِ ، و بِالآیَتَینِ اللَّتَینِ فیآلِ عِمرانَ ، ثُمَّ سَلِ اللّه‏َ سُبحانَهُ ، فَإِنَّکَ لاتَسأَل شَیئا إلّا أعطاکَ .

الدعوات :
روایت شده که امام زین العابدین علیه ‏السلام از کنار مردى گذشت که بر در خانه شخص دیگرى نشسته بود . به او فرمود : «چه چیز تو را بر درِ خانه این مردِ نازپرورده ستمگر ، نشانده است؟» .
گفت : گرفتارى .
امام فرمود : «برخیز که اکنون ، تو را به درى راه‏نمایى کنم که از درِ خانه او بهتر است ، و به پروردگارى که براى تو از او نیکوتر است» .
آن گاه ، دستش را گرفت تا به مسجد [ ـِ پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ] رسید و فرمود : «رو به سوى قبله کن و دو رکعت نماز بگزار . سپس دستانت را به درگاه خداى عز و جل بالا ببر و او را ثنا بگو و بر فرستاده‏اش درود بفرست و با آیات پایانى سوره حشر و شش آیه آغازین سوره حدید و دو آیه سوره آل عمران ، خدا را بخوان و از خداى سبحان ، حاجت بخواه که تو چیزى درخواست نمى‏کنى ، جز آن که بى‏تردید ، به تو عطا خواهد کرد» .

قال العلّامة المجلسی قدس‏سره معلّقا : ولعلّها آیة «شهد اللّه‏» وآیة المُلک (بحار الأنوار : ج 92 ص 272) .

الدعوات : ص 55 ح 138 ،

بحار الأنوار : ج 92 ص 271 ح 22 . علّامه مجلسى ، در ذیل این حدیث گفته است : شاید مقصود از دو آیه یاد شده از سوره آل عمران ،

آیه «شَهِدَ اللَّهُ . . . » ( آیه 18 ) و آیه مُلک ( آیه 26 ) باشد .